Laurowiśnia wschodnia to łatwy w uprawie i odporny krzew, który nadaje się zarówno na żywopłoty, jak i do uprawy w postaci pojedynczego naturalnego lub formowanego krzewu ozdobnego. Gatunek ten jest dekoracyjny przez cały rok, ponieważ jest on zimozielony. Wzrok przyciągają piękne intensywnie zielone i błyszczące liście laurowiśni, a wiosną krzewy obsypują się pięknie pachnącymi kremowymi kwiatami. Poznaj odmiany i zasady uprawy laurowiśni wschodniej na żywopłoty.
Laurowiśnie będą pasować do ogrodów w stylach pałacowych - angielskim, francuskim oraz włoskim, a także do ogrodów klasycznych, japońskich, orientalnych oraz leśnych. Jest to wręcz wymarzony gatunek na formowane wysokie i niskie (w zależności od odmiany) żywopłoty. Krzewy bardzo ładnie się zagęszczają, tworząc szczelną zieloną ścianę. Tytułowa roślina na żywopłotach pięknie wygląda w połączeniu z głogownikiem Frasera. Natomiast w luźnych kompozycjach ogrodowych będzie się pięknie prezentować w towarzystwie azalii, różaneczników, dużych paproci oraz roślin iglastych.
Zimozielona laurowiśnia wschodnia idealnym krzewem na żywopłot
Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus), znana także jako wawrzynośliwa lub laurośliwa, to krzew z rodziny różowatych Rosaceae wywodzący się z Azji Mniejszej, a rosnący w naturze na szerokim obszarze aż po Bałkany. W warunkach naturalnych dorasta do 7 metrów wysokości, jednak w uprawie ogrodowej zwykle nie przekracza 4 metrów.
Liście laurowiśni wschodniej
Liście tego gatunku są bardzo dekoracyjne. Duże blaszki liściowe (do 15 cm długości) są grube, ciemnozielone, błyszczące i mają eliptyczny kształt z zaostrzonym czubkiem. Liście wyglądem bardzo przypominają liście wawrzynu stąd nazwa tego gatunku.
Liście laurowiśni wschodniej
Kwiaty i owoce laurowiśni
Charakterystyczne dla laurośliwy są występujące w górnej części ogonka liściowego dwa czerwone miodniki, czyli gruczoły wytwarzające nektar. Subtelne kremowobiałe pachnące kwiaty zebrane są w wyprostowane wzniesione grona. Kwitnienie przypada na maj i czerwiec.
Kwiaty laurowiśni wschodniej
Owocami są czerwone kuliste lub jajowate pestkowce o średnicy około 1 cm, które dojrzewają w sierpniu. Nie wolno spożywać owoców w stanie surowym, ponieważ są one trujące.
Trujący glikozyd (pochodną kwasu cyjanowodorowego) zawierają również liście oraz nasiona tego gatunku, dlatego trzeba zachować ostrożność podczas sadzenia i przycinania krzewów laurowiśni wschodniej. Najlepiej po prostu robić to w rękawicach ogrodniczych, a po zakończeniu pracy umyć dokładnie narzędzia ogrodnicze.
Odmiany laurowiśni wschodniej
Roślina ta dostępna jest w ogromnej liczbie odmian.
Do tych szczególnie polecanych na żywopłoty należą:
- Genolia - odmiana dorastająca maksymalnie do 3 metrów wysokości idealna na żywopłoty. Wolno rośnie, ma smukły kolumnowy pokrój i wąskie skórzaste liście;
- Greenpeace - osiąga 4 metry wysokości i niemalże 2 metry szerokości o eliptycznych intensywnie zielonych liściach z ząbkowanymi brzegami;
- Otto Luyken - niska, dorastająca maksymalnie do 1,5 metra wysokości o bardzo ładnym gęstym krzaczastym pokroju. Wolno rośnie i jest bardzo mrozoodporna. Świetna odmiana na niskie żywopłoty;
- Reynvaanii - świetna mrozoodporność, wzrost do 3 metrów i piękne wąskie długie liście to zalety tej odmiany. Jest ona też bardzo mało wymagająca w stosunku do stanowiska. Radzi sobie świetnie nawet w głębokim cieniu, gdzie inne odmiany rosłyby słabo.
Odmiana laurowiśni wschodniej: Reynvaanii
Inne ciekawe i bardzo dekoracyjne odmiany laurowiśni to:
- Brenella - piękna niewysoka (do 2 metrów) azjatycka odmiana o dużej mrozoodporności, której intensywnie zielone i mocno błyszczące liście nocą wręcz promienieją zielonym blaskiem;
- Caucasica - bardzo ładna, o wąskich zaostrzonych liściach nadająca się zarówno na żywopłoty, jak i pojedyncze nasadzenia;
- Charry Brandy - karłowa, osiągająca zaledwie 80 cm wysokości, ale za to bardzo rozrastająca się na szerokość. Ma pięknie eliptyczne ciemnozielone i bardzo błyszczące liście;
- Diana - o silnym wzroście i pięknym stożkowym pokroju. Młode pędy mają atrakcyjny lekko miedziany kolor;
- Etna - bardzo ciekawa roślina, gdyż osiąga zarówno dwa metry wysokości, jak i szerokości. Jej młode liście i pędy są brązowo-czerwone;
- Hibani - wysoka i o szerokim pokroju idealna na solitery. Jej liście są wąskie i zaostrzone, a młode pędy mają kolor miedziany;
- Marbled White - pięknie rozgałęziająca się, gęsta, o wolnym wzroście i wyjątkowo dekoracyjnych ciemnozielonych biało nakrapianych liściach;
- Mount Vernon - odmiana płożąca dorastająca zaledwie do 35 cm wysokości, ale mocno rosnąca wszerz (do 120 cm), która jest wysoce mrozoodporna i doskonale radzi sobie nawet na mocno zacienionych stanowiskach;
- Tico - bardzo odporna na mrozy, osiągająca do 2,5 metra wysokości, o pięknych brązowo lub purpurowo zabarwionych kwiatach;
- Winterstar - bardzo mocny i wyjątkowo odporny na mrozy krzew dorastający do 2 metrów wysokości o ciemnozielonych na wierzchu i jasnozielonych pod spodem liściach.
Laurowiśnia wschodnia - uprawa i pielęgnacja
Ta roślina to bardzo wdzięczny gatunek - nie dość, że jest ona naprawdę bardzo dekoracyjna przez cały rok, to jeszcze jest mało wymagająca, odporna na niskie temperatury, choroby i szkodniki oraz tolerancyjna w stosunku do warunków wzrostu. Jest to naprawdę łatwy w uprawie gatunek szczególnie polecany początkującym ogrodnikom. Poniżej znajdują się podstawowe zasady uprawy i pielęgnacji wawrzynośliwy.
1. Stanowisko dla laurowiśni wschodniej
Będzie pięknie rosnąć na prawie każdym stanowisku. Poradzi sobie doskonale zarówno w miejscu słonecznym, jak i półcienistym oraz cienistym. Nie poleca się jednak jej sadzenia w głębokim cieniu pod drzewami. Ponadto, jeśli mieszkamy w chłodniejszym rejonie Polski, to najlepiej posadzić tą roślinę w cieniu lub półcieniu, ponieważ zimowe słońce może uszkodzić jej liście. Ponadto ten piękny krzew bardzo dobrze czuje się w towarzystwie innych krzewów oraz drzew, możemy więc bez obaw zaaranżować ogród wedle naszego gustu.
2. Podłoże dla laurowiśni wschodniej
Krzew ten nie ma dużych wymagań w stosunku do podłoża. Poradzi sobie niemalże w każdej ziemi od żyznej, próchnicznej i wilgotnej po lekką bardziej suchą, a nawet piaszczystą. Toleruje także szeroki zakres odczynu gleby od kwaśnej po zasadową. Na suchych piaszczystych glebach szybciej drewnieje i wykazuje większą mrozoodporność. Niestety, złym pomysłem jest jedynie sadzenie tej rośliny na bardzo ciężkich, zbitych i podmokłych glebach - nie będzie się tam dobrze czuła.
3. Laurowiśnia wschodnia - sadzenie
Najlepsze terminy do sadzenia to wiosna i jesień, choć można sadzić krzewy również latem - trzeba tylko wybrać mniej upalny dzień. Przed sadzeniem dobrze spulchniamy glebę na stanowisku. Możemy też wymieszać ziemię z odrobiną kompostu, aby zapewnić młodym roślinom lepszy start. Do sadzenia wykopujemy dołek dwukrotnie większy niż bryła korzeniowa krzewu. Sadzonkę umieszczamy w dołku ostrożnie, aby nie uszkodzić korzeni i przysypujemy dokładnie ziemią. Na koniec trzeba ją dobrze podlać. Podłoże warto też ściółkować, aby zapobiega szybkiemu parowaniu wody. Pomiędzy roślinami w żywopłocie pozostawiamy 80-100 cm odstępy, ponieważ krzew ten dosyć silnie się rozrasta.
4. Podlewanie i nawożenie wawrzynośliwy
Młode krzewy podlewamy regularnie przez kilka tygodni po posadzeniu, dopóki porządnie się nie przekorzenią. Później roślina ta nie wymaga częstego podlewania. Nawadniajmy ją tylko podczas letnich upałów lub długotrwałej suszy, gdy podłoże jest wyraźnie przeschnięte. Ponadto krzewy te w zasadzie nie wymagają nawożenia. Warto jedynie dać im na start podczas sadzenia zastrzyk składników pokarmowych w postaci kompostu. Jeżeli mieszkamy w zimnym rejonie kraju, to dobrym pomysłem jest także zastosowanie pod koniec lata jednej dawki nawozu ze zwiększoną zawartością potasu, który wzmocni mrozoodporność liści i pomoże roślinie przygotować się do zimy.
5. Przycinanie laurowiśni wschodniej
Roślinę tą możemy przycinać w dwóch terminach - wczesną wiosną w marcu lub późną jesienią w listopadzie. Pamiętajmy, że cięcie powinniśmy wykonywać w słoneczne bezmroźne dni. Zakres cięcia zależy wyłącznie od naszych potrzeb. Żywopłoty tniemy co roku, natomiast egzemplarze rosnące w formie naturalnych soliterów nie wymagają corocznego cięcia. Trzeba tylko na bieżąco usuwać uszkodzone gałązki. W przypadku soliterów formowanych przeważnie raz w roku wystarczy wykonać cięcie korygujące kształt krzewów.
Sadzonki laurośliwy można kupić w szkółkach roślin ozdobnych i centrach ogrodniczych. Wybierając młody krzew, warto zwrócić szczególną uwagę na to, aby jego liście były zdrowe bez plam i śladów zerowania szkodników, a także, czy roślina nie jest mocno przesuszona. Wybór odmian jest naprawdę bardzo duży. Przed dokonaniem zakupu warto również zapoznać się dokładnie z charakterystyką odmiany, którą można znaleźć na etykiecie krzewu. Do niewielkich ogrodów miejskich oraz na niskie żywopłoty nadadzą się słabiej rosnące odmiany, by nie trzeba było ich tak często przycinać. Z kolei, jeśli danemu ogrodnikowi marzy się o wysokim żywopłocie, który całkowicie osłoni nasz ogród od spojrzeń przechodniów, to lepszym wyborem są silnie rosnące odmiany.