Biel w ogrodzie to obecnie jeden z najmodniejszych trendów. Jest to bardzo uniwersalny i elegancki kolor, który możemy wykorzystać w aranżacji ogrodu zarówno w postaci mebli i dodatków, jak i roślin o białych kwiatach. Świetnym pomysłem na biały ogród jest posadzenie krzewów ozdobnych kwitnących na biało. Wybór gatunków jest całkiem spory.
Krzewy z białymi kwiatami są bardzo uniwersalne. Będą one pasować zarówno do eleganckich klasycznych ogrodów, jak i w stylu romantycznym, Hampton czy skandynawskim, ale także do swojskich sielskich, rustykalnych i wiejskich ogrodów. Wybierając je, kierujemy się nie tylko swoim gustem, ale także warunkami panującymi w naszym ogrodzie. Sprawdźmy, jakie wymagania mają poszczególne zarośla i wybierzmy takie, które będą się najlepiej czuły na stanowisku, które mamy do zaoferowania. Podpowiadamy, jakie krzewy kwitnące wybrać do ogrodu.
Kwitnące na biało krzewy ogrodowe - 5 najpiękniejszych gatunków
Łatwych w uprawie krzewów ogrodowych, które pięknie kwitną na biało, jest naprawdę sporo. Znajdziemy wśród nich zarówno takie, które sprawdzą się na niskie lub wyższe żywopłoty formowane albo naturalne, jak i takie, które będą się pięknie prezentować jako solitery.
Przyjrzyjmy się bliżej najładniejszym odmianom i uprawie kilku popularnych krzewów:
1. Jaśminowiec wonny (Philadelphus Coronarius)
Jaśminowce to dorastające do około 3 metrów wysokości krzewy z rodziny hortensjowatych (Hydrangaceae). Często bywa mylony z jaśminem, choć to zupełnie inna roślina. Jaśminowiec wonny to krzew silnie rosnący o ładnym rozłożystym pokroju. Jego pędy są wyprostowane, ale u starszych egzemplarzy mają tendencję do przewieszania się w łuk. Liście mają eliptyczny kształt i osiągają do 8 cm długości. Ich brzegi są wyraźnie ząbkowane. Pojawiające się w maju i czerwcu kwiaty są bardzo dekoracyjne. Są dosyć duże czteropłatkowe i mają kremowobiały kolor. W ich centralnej części widoczne są liczne dekoracyjne żółte pręciki. Kwiaty bardzo intensywnie pachną.
Jaśminowiec wonny
Interesujące odmiany jaśminowca wonnego to:
- Aureus o białych intensywnie pachnących kwiatach i złocistych liściach,
- Biały Karzeł, którego zaletami są bardzo obfite kwitnienie i oryginalne pofalowane liście,
- Variegata o ozdobnych biało-zielonych liściach.
Jaśminowiec wonny to idealny krzew dla początkujących ogrodników. Jest on nie tylko bardzo ładny, ale również niezwykle łatwy w uprawie. Jest bardzo wytrzymały. Wykazuje dużą mrozoodporność i rzadko atakują go choroby czy szkodniki. Ponadto bardzo dobrze znosi cięcie, co czyni go idealnym krzewem na formowane żywopłoty, a także ma niewielkie wymagania uprawowe.
Jaśminowce lubią stanowiska słoneczne, ale dobrze znoszą też te bardziej zacienione. Pamiętajmy jednak, że w cieniu będą słabiej kwitły. Preferują umiarkowanie wilgotne lekko gliniaste ziemie, ale poradzą sobie także w lżejszym podłożu.
2. Lilak pospolity (Syringa Vulgaris)
Lilak popularnie zwany bzem to jeden z najpiękniejszych i najpopularniejszych krzewów ogrodowych. Jego zachwycające kwiaty nie tylko pięknie wyglądają, ale także intensywnie słodko pachną przyciągając motyle i inne owady pożyteczne. Lilak jest krzewem lub niskim drzewkiem z rodziny oliwkowatych (Oleaceae). Dorasta on maksymalnie do 7 metrów wysokości. Jego kwiaty są niewielkie, silnie pachnące, zebrane w okazałe wiechowate kwiatostany o długości do 15 cm. Bez w zależności od odmiany kwitnie na biało, liliowo lub fioletowo. Kwitnienie przypada na maj. Liście lilaków są ciemnozielone, mają szeroko jajowaty lub lekko sercowaty kształt i długość do 12 cm.
Lilak pospolity
Do najpiękniejszych kwitnących na biało odmian lilaków zaliczamy:
- Marie Legraye o śnieżnobiałych kwiatach,
- Mme Florent Stepman - obficie kwitnąca odmiana o białych kwiatach.
Jeśli chcemy przełamać nieco biel w ogrodzie, to warto zainteresować się także bardzo ciekawymi odmianami Sensation o kwiatach fioletowych z białymi brzegami oraz Primose - piękna nowa odmiana o cytrynowych kwiatach.
Bez jest łatwy w uprawie. Preferuje ona stanowiska słoneczne, ciepłe i spokojne (osłonięte od silnych wiatrów). Najładniej rośnie w ziemiach ciężkich lub średnio ciężkich, żyznych wilgotnych i zasobnych w wapń. Lilaki wymagają regularnego podlewania oraz nawożenia. Najlepsze terminy na ich sadzenie to wiosna oraz jesień. Krzewy wyglądają pięknie zarówno w formie piennej jako solitery, jak i w luźnych żywopłotach.
3. Magnolia gwiaździsta (Magnolia Stellata)
Ten piękny duży krzew lub niskie drzewko z rodziny magnoliowatych (Magnoliaceae) słynie ze zjawiskowych dużych białych kwiatów o oryginalnym gwiaździstym kształcie. Magnolie to gęste krzewy o bardzo ładnym regularnym zaokrąglonym pokroju. Dorastają one do 2-3 merów wysokości i około 4 metrów szerokości. Jest najwcześniej kwitnącą magnolią spośród gatunków uprawianych w Polsce. Kwiaty pojawiają się już na przełomie marca i kwietnia. Mają biały kolor (u niektórych odmian mogą być różowawe) i gdy są otwarte, przypominają kształtem gwiazdy. Są naprawdę zjawiskowe i duże - mogą mieć nawet o 15 cm średnicy. Ponadto wydzielają one delikatny przyjemny zapach. Liście magnolii gwiaździstej mają wydłużony jajowaty lub odwrotnie jajowaty kształt i są duże. Ich brzegi są gładkie, a powierzchnia skórzasta. Jesienią przebarwiają się na brązowo.
Magnolia gwieździsta
Do ciekawych odmian magnolii gwiaździstej należą:
- Rosea, której płatki na wierzchniej stronie są śnieżnobiałe, a od spodu przebarwiają się na piękny różowy kolor,
- Royal Star o pięknych dużych kwiatach w kolorze śnieżnobiałym,
- Waterlily, która bardzo obficie kwitnie. Kwiaty są pełniejsze z białymi lekko zaróżowionymi płatkami.
Magnolia jest łatwa w uprawie, ale trzeba jej zapewnić dobre warunki wzrostu. Przede wszystkim pamiętajmy, że magnolie potrzebują ciepłego, osłoniętego od wiatru stanowiska. Jest to bardzo ważne szczególnie w kontekście jej zimowania, która co prawda powinna poradzić sobie z mrozami do -15 stopni, jednak zdarza się, że w mroźne zimy podczas silnych wiatrów młode magnolie przemarzają. Roślina ta może rosnąć zarówno w miejscu słonecznym lub półcienistym.
Wymaga próchnicznego, żyznego przepuszczalnego podłoża o umiarkowanej wilgotności. Powinno ono być lekko kwaśne. Magnolie bardzo nie lubią gleb wapiennych. Gatunek ten wymaga podlewania w okresie od maja do lipca - sierpnia. Warto też stosować regularnie specjalne nawozy do magnolii.
Magnolie sadzimy w kwietniu. Rośliny źle znoszą cięcie, dlatego należy je ograniczyć do niezbędnego minimum. W praktyce wycinamy jedynie pędy chore lub uszkodzone mechanicznie. Jest ona wykorzystywana w aranżacjach ogrodowych najczęściej w formie soliterów. Krzewy możemy też sadzić w grupach, pamiętając, aby zachować pomiędzy nimi odpowiednio duże odstępy.
4. Obiela wielkokwiatowa (Exochorda Racemosa)
Obiela wielkokwiatowa (obiela groniasta) to przepiękny obficie kwitnący krzew z rodziny różowatych (Rosaceae) dorastający maksymalnie do 3 metrów wysokości. Ma ładny szeroki dosyć luźny pokrój i długie przewieszające się pędy, które w maju i czerwcu obsypują się przepięknymi białymi dosyć dużymi kwiatami. Wyglądem bardzo przypominają one kwiaty jabłoni lub gruszy. Kwiaty są naprawdę bardzo liczne, co sprawia, że rośliny wyglądają zjawiskowo. Bardzo ładne są także liście obieli, które są duże, intensywnie zielone i mają lancetowaty kształt. Jesienią przybierają one zjawiskowy złocistożółty kolor. Ozdobne są także owoce tego gatunku, które mają ciekawy gwiaździsty kształt.
Obiela wielokwiatowa
Ciekawe odmiany obieli wielkokwiatowej to:
- Snow Mountain o bardzo obfitym kwitnieniu i wysokości do 1,5 mera,
- The Bride - wolno rosnąca i bardzo obficie kwitnąca odmiana, która dorasta maksymalnie do 2 metrów wysokości.
Krzewy przycinamy po kwitnieniu. Co roku usuwamy jedynie uszkodzone pędy, a co kilka lat warto skrócić wszystkie gałęzie o 1/3 długości, aby zarośla ładnie się zagęściły. Obiela nie jest zbyt popularna, gdyż uchodzi za wymagającą. Tymczasem gatunek ten jest łatwy w uprawie i nie sprawia żadnych problemów, prawdą jest jednak to, że trzeba zapewnić roślinom dobre warunki wzrostu.
Obiela groniasta potrzebuje ciepłego, słonecznego i osłoniętego od wiatru stanowiska. To bardzo ważne, bo choć krzew jest sklasyfikowany jako wystarczająco mrozoodporny do uprawy w naszym kraju, to jednak na zimnym i bardzo wietrznym stanowisku może przemarzać. Bardzo istotne dla prawidłowego wzrostu i obfitego kwitnienia jest również podłoże. Powinno ono być żyzne, próchniczne, stale lekko wilgotne, najlepiej piaszczysto-gliniaste o lekko kwaśnym odczynie. Pamiętajmy, że obiela nie lubi ziemi wapiennej. W czasie upałów i suszy krzewy trzeba podlewać. Pamiętajmy także o tym, by regularnie je odżywiać nawozami wieloskładnikowymi z niską zawartością wapnia.
Obiela nadaje się zarówno na naturalne, jak i formowane żywopłoty. Pięknie prezentuje się także na wzniesieniach, gdzie pędy ładnie przewieszają się z murków i skarp. Często sadzi się ja przy altanach i pergolach ogrodowych, a także przy tarasach i schodach.
5. Tawuła (Spiraea)
Tawuła to pięknie i bardzo obficie kwitnący krzew z rodziny różowatych (Rosaceae). Jest on łatwy w uprawie i całkowicie mrozoodporny. Tawuły osiągają wysokość 1,5-2 metry i mają ładny rozłożysty pokrój. Bardzo dekoracyjne długie przewieszające się do ziemi pędy tych krzewów w kwietniu jeszcze przed pojawieniem się liści pokrywają się kaskadami białych kwiatów. Są one niewielkie, ale jest ich bardzo dużo.
Liście tawuły są niewielkie, ale również bardzo liczne. W sezonie wegetacyjnym mają żywo zielony kolor, a jesienią przebarwiają się pięknie na żółto.
Najpiękniejsze gatunki i odmiany tawuły polecane do uprawy ogrodowej to:
- tawuła wczesna (Spirea Arguta),
- tawuła szara (Spirea Cinerea) w odmianie Grefshein,
- tawuła nippońska (Spiera Nipponica) w odmianach Snow mound, June Birde, Halward’s Silver lub Gelspir,
- tawuła śliwolistna (Spirea Prunifolia),
- tawuła van Houtte’a (Spirea Vanhouttei),
- tawuła brzozolistna (Spirea Betulifolia) w odmianie Tor,
- tawuła thunbera (Spirea Thunbergii),
- tawuła trójłatkowa (Spirea Trilobata).
Tawuły są bardzo łatwe w uprawie i mało wymagające. Choć preferują przepuszczalne i dosyć żyzne podłoże, to ładnie rosną także na słabszych ziemiach. Są tolerancyjne co do odczynu podłoża. Najlepszym stanowiskiem dla tawuły jest miejsce bardzo słoneczne - to tutaj będzie ona najładniej kwitła, ale poradzi sobie bez problemu również w półcieniu. Jest bardzo odporna na suszę, jednak warto ją podlewać w czasie silnych upałów i długotrwałej suszy, zwłaszcza jeśli rośnie na słabych szybko przesychających glebach.
Tawuła
Tawuły są odporne nie tylko na mróz, ale i na choroby oraz szkodniki. Rośliny te można sadzić w ogrodzie w okresie od kwietnia do października. Z kolei najlepszym okresem na ich przycinanie jest czas po zakończeniu kwitnienia. Jeśli sadzimy tawułę w formie solitera lub jako żywopłot naturalny, wówczas usuwamy jedynie chore oraz uszkodzone mechanicznie gałęzie. Natomiast w przypadku żywopłotu formowanego, wykonujemy większe cięcie formujące. W pierwszym roku taki żywopłot możemy przyciąć na wysokość 15 cm nad ziemią, aby tawuła ładnie się rozkrzewiła i zagęściła. W kolejnych latach, gdy żywopłot osiągnie już pożądaną wysokość, wystarczy wykonywać regularnie tylko niewielkie 3-4-centymetrowe cięcie wyrównujące i formujące.
Krzewy kwitnące na biało pięknie rozjaśniają ogród i wyglądają bardzo elegancko. Możemy je wykorzystać podczas aranżacji całego ogrodu w białym kolorze, kiedy to zestawimy je z roślinami jednoroczni i bylinami również kwitnącymi na biało. Świetnym pomysłem jest także połączenie tych kwitnących na biało z kolorowymi kwiatami. Jeśli nie chcemy, aby nasz ogród wiosną był monochromatyczny, wówczas zestawmy kwitnące na biało krzewy z gatunkami o kwiatach w innych kolorach kwitnącymi w podobnym terminie. Pięknie będą się one prezentować na przykład w towarzystwie słonecznie żółtych forsycji.
Komentarze