Rośliny odporne na czasowy niedobór wody to świetny wybór nie tylko na bardzo słoneczne i gorące balkony o wystawie południowej, ale także na balkony południowo-wschodnie oraz południowo-zachodnie dla osób, które nie mają czasu, aby codziennie podlewać kwiaty lub często wyjeżdżają na kilka dni. Typowe balkonowe rośliny kwitnące takie jak choćby surfinie czy bidens wymagają bardzo częstego i obfitego podlewania - w czasie upałów nawet dwa razy dziennie.
Jest jednak wiele gatunków, którym w zupełności wystarczy nawadnianie raz na kilka dni. W dodatku sporo z nich to rośliny naprawdę przepięknie kwitnące, które ukwiecą nasz balkon lub taras od wiosny aż do pierwszych przymrozków.
Do najwytrwalszych roślin, które są w stanie wytrzymać bez wody od kilku do nawet kilkunastu dni, należą oczywiście sukulenty. Gatunków znoszących krótkie okresy niedoboru wody jest jednak znacznie więcej. W większości przypadków ich uprawa nie jest skomplikowana. Nie mają dużych wymagań względem podłoża, niemalże nie wymagają nawożenia ani żadnych innych zabiegów pielęgnacyjnych. Dowiedz się, jakie rośliny balkonowe są odporne na suszę.
1. Aptenia sercolistna
Aptenia sercolistna ( Aptenia cordifolia ) znana również jako przypołudnik sercolistny to przepiękny sukulent wywodzący się z południa Afryki. Roślina ta jest bardzo wytrzymała i łatwa w uprawie. Często sadzi się ja na skalniakach, ale sprawdzi się również idealnie w uprawie pojemnikowej na balkonie i tarasie. Aptenia ma płożący pokrój. Jej pędy są okrągłe w przekroju i sztywne, lecz dosyć łamliwe. Liście rośliny wyrastają na pędach naprzeciwko siebie, mają bardzo mięsistą strukturę, intensywnie zielony kolor i sercowaty kształt.
Okres kwitnienia tego gatunku jest długi - rozpoczyna się w czerwcu i trwa aż do końca września. Choć kwiaty są niewielkich rozmiarów, to są bardzo urokliwe i dekoracyjne. U podstawowego gatunku mają one barwę jasnofioletową, natomiast u odmian mogą być również czerwone, ciemnofioletowe oraz w różnych odcieniach koloru różowego.
Aptenia sercolistna (Aptenia cordifolia)
Przypołudnik jest byliną, jednak w Polsce nie jest w stanie przezimować na dworze. Dlatego, jeśli chcemy, aby przetrwała zimę, powinniśmy zabrać ją jesienią do mieszkania, zanim jeszcze nadejdą pierwsze przymrozki. Jest to roślina wybitnie ciepłolubna, która uwielbia słońce. Na balkonie lub tarasie najlepiej czuje się właśnie na stanowiskach bardzo słonecznych, z kolei w mieszkaniu postawmy ją na południowym parapecie. Aptenię sadzimy w lekkim przepuszczalnym podłożu i koniecznie z warstwą drenażu na dnie doniczki, ponieważ nie toleruje ona zastojów wody. Idealnie sprawdzi się na przykład gotowe podłoże do uprawy sukulentów. Jak każdy sukulent aptenia jest bardzo odporna na suszę. Doskonale znosi przesuszenie, co jednak nie oznacza, że możemy całkowicie zapomnieć o jej podlewaniu. W czasie upalnego lata koniecznie nawadniajmy roślinę co najmniej raz na kilka dni, zwłaszcza jeśli rośnie w niewielkiej doniczce, w której podłoże szybko przesycha.
Pamiętajmy o tym, że aptenia przelana łatwo gnije, dlatego, jeśli deszczowa pogoda utrzymuje się przez kilka dni, warto schować roślinę pod daszek lub nawet zabrać do mieszkania. Do podlewania przypołudnika najlepiej używać przegotowanej odstanej wody. Roślina nie lubi nadmiernego nawożenia. Możemy ją zasilić nawozem do sukulentów, ale najlepiej zrobić to tylko raz w roku na wiosnę. Przenawożona aptenia przestaje kwitnąć.
2. Lewizja liścieniowa
Lewizja liścieniowa (Lewisia cotyledon) to również gatunek bylinowy należący do grupy sukulentów. Gatunek ten wywodzi się z Kalifornii, gdzie występuje naturalnie na terenach górskich.
Roślina osiąga zaledwie do 20 cm wysokości i ma charakterystyczny rozetkowaty pokrój. Długie liście lewizji o odwrotnie jajowatym kształcie tworzą piękną zwartą rozetę tuż przy ziemi. Są one mięsiste, mają zielony kolor, a ich powierzchnia jest matowa ze względu na grubą warstwę kutneru. Wiechowate kwiatostany lewizji są bardzo okazałe i dekoracyjne. Wyrastają one ze środka rozety liściowej na długiej szypułce. Składają się one z dosyć dużych kwiatów o gwiazdkowatym kształcie. Każdy kwiat jest zbudowany z 7-10 płatków, które są delikatnie paskowane i mają wydłużony wąski kształt. Barwa kwiatów różni się w zależności od odmiany i może być biała, żółta, pomarańczowa, różowa lub liliowa. Okres kwitnienia lewizji przypada na miesiące od kwietnia do lipca.
Lewizja liścieniowa
Lewizja liścieniowa ma dosyć specyficzne wymagania uprawowe, ale jeśli zapewnimy jej dobre warunki wzrostu, to jej uprawa nie będzie sprawiać żadnych trudności. Roślina ta jest sukulentem, który uwielbia bardzo słoneczne i ciepłe stanowiska, nie lubi jednak mocno nagrzanej gleby. Z tego względu najlepiej czuje się w ogródkach skalnych, gdzie podłoże jest częściowo przykryte przez kamienie i nie nagrzewa się tak szybko. Jeśli więc chcemy z powodzeniem uprawiać lewizję w pojemniku na balkonie, to najlepiej po prostu stworzyć dla niej mini skalniak w doniczce. Podłoże do uprawy rośliny powinno być lekkie i przepuszczalne - najprościej będzie kupić ziemię do sukulentów, w której lewizja będzie się czuła bardzo dobrze. Konieczne jest także ułożenie na dnie doniczki warstwy drenażu.
Lewizję podlewamy rzadko - maksymalnie raz w tygodniu. Roślina jest bardzo wrażliwa na nadmiar wody w podłożu, a jej korzenie łatwo gniją. Dlatego nie tylko nie możemy jej przelewać, ale również powinniśmy ją chronić przed deszczem. Nawozimy raz w roku wiosną odżywką do sukulentów. Lewizja rosnąca w ogrodzie w gruncie jest w pewnym stopniu odporna na niskie temperatury i często jest w stanie przetrwać zimę na dworze. Nie dotyczy to jednak roślin rosnących w pojemnikach - trzeba je zabrać na zimowanie do domu.
Do najpiękniejszych odmian lewizji należą:
- Alba o białych kwiatach,
- Yellow o żółtych kwiatach,
- Magenta o intensywnie różowych kwiatach.
3. Portulaka wielkokwiatowa
Portulaka wielkokwiatowa (Portulaca grandiflora) to także niewielki sukulent osiągający wysokość 20 cm, ale nie jest to roślina bylinowa, a jedynie sezonowa. Ojczyzną tego gatunku jest Ameryka Południowa. Pędy portulaki są mięsiste i mają płożący pokrój, a liście rośliny mają zielony kolor, są skrętoległe i bardzo drobne. Kwiaty portulaki są duże i bardzo dekoracyjne. Roślina kwitnie przez całe lato, od czerwca do sierpnia. Jej kwiaty osiągają średnicę do 4 cm, mogą być pełne, półpełne lub pojedyncze i w zależności od odmiany mieć kolor biały, żółty, czerwony lub różowy.
Portulaka wielkokwiatowa
Portulaka jest bardzo tolerancyjna, ma niewielkie wymagania i jest naprawdę bardzo łatwa w uprawie. Roślina nie wymaga wcale nawożenia, a podlewa się ją rzadko i niezbyt obficie - najlepiej raz na kilka dni, chyba że rośnie w bardzo małym pojemniku, a lato jest wyjątkowo upalne, wówczas podlewamy częściej, lecz niewielką ilością wody. Choć jest to gatunek typowo skalniakowy, to bardzo często jest on uprawiany również w donicach oraz skrzynkach na balkonach i tarasach. Swoją ogromną popularność portulaka zawdzięcza wyjątkowej urody dużym kwiatom. Portulaka kocha słońce. Postawmy ją więc na stanowisku bardzo słonecznym. W cieniu, a nawet półcieniu wcale nie będzie kwitła lub zakwitnie bardzo słabo.
Roślin odpornych na suszę, które możemy uprawiać na balkonach i tarasach, jest naprawdę sporo. Są wśród nich nie tylko sukulenty, ale również wiele gatunków ziół jak na przykład lawenda, macierzanka czy tymianek. Do kwitnących gatunków odpornych na czasowy niedobór wody należą sukulenty takie jak na przykład kalanchoe czy eszeweria, ale także popularne rośliny rabatowe takie jak begonie oraz aksamitki. Dłużą odpornością na niedobór wody w podłożu wykazują się też niektóre rośliny ozdobne z liści jak choćby bluszcz pospolity.
Choć bez wątpienia wszystkie powyższe gatunki można polecić osobom zapracowanym i często wyjeżdżającym, które nie zawsze mają czas podlać rośliny na balkonie, to pamiętajmy jednak, że są to rośliny, które dobrze znoszą czasowy niedobór wody, a nie permanentne przesuszanie.